'Ik word gelukkiger van bewust leven'
'Als mijn zoontje een groot stuk speelgoed ziet en zegt: ‘pap, dit kost maar 1 euro!’ dan denk ik: dit kan niet op een eerlijke manier. Daar heeft iemand of het milieu pijn voor gehad. Ik probeer mijn kinderen die gedachten mee te geven. Vijf jaar geleden waren we thuis al stroomneutraal dankzij zonnepanelen en we hebben een elektrische auto. Onze laatste vlucht was vier jaar geleden en we eten nauwelijks vlees. Juist de kleine stappen zijn leuk en maken het verschil. Nu gebruiken we thuis bijvoorbeeld geen flessen meer voor shampoo of wasmiddel. We hebben er lol in en als gezin kom je mooie dingen tegen. Niet meer vliegen betekent dichterbij op vakantie en je ontdekt geweldige plekjes. Geen vlees meer eten betekent gevarieerder en gezonder eten. Geen flessen shampoo meer betekent met een 'old school' stuk zeep onder de douche!'
Van praten naar moreel besef
Werken aan een beter klimaat en daarmee een mooiere omgeving voor zijn kinderen is een missie in het leven van Eric, zoals privé als in zijn werk. Hij is ruim tien jaar betrokken bij vraagstukken binnen de energie- en klimaattransitie. Terugkijkend op die tien jaar ziet hij veranderingen. ‘Er is steeds meer focus op duurzaamheid. Na 40 jaar praten kwam het steeds hoger op de agenda. Het kantelpunt kwam in 2015 in Parijs toen er akkoorden werden gesloten. De meerderheid is overtuigd van het klimaatprobleem, maar niet van hoe we dit samen gaan oplossen. We moeten nu echt aan de bak!’
Eric hoopt dat we klimaat als primaire verantwoordelijkheid gaan zien, net als veiligheid en gezondheid. ‘Duurzaamheid wordt nog te vaak wegbezuinigd als het te duur of ingewikkeld wordt. Het wordt niet als onderdeel van het primaire proces gezien. Maar de komende tien jaar wordt duurzaamheid de norm. Dan kun je bijvoorbeeld alleen nog maar circulair ondernemen.’
Het is hardnekkig, maar we kunnen dit
De coronacrisis maakt nog duidelijker hoe boeiend de uitdaging is. ‘Het effect bij een economische - of gezondheidscrisis is veel directer voor mensen. We zien nu dat we ineens hele drastische maatregelen kunnen nemen en veel geld vrij kunnen maken. En toch doen we dat voor het klimaat niet. Het blijft moeilijk om de massa mee te krijgen met klimaat. ‘Blijkbaar is de dreiging niet concreet genoeg en is ons consumentengedrag sterker. Daarom vind ik het juist zo gaaf om samen te laten zien dat we de energietransitie gaan realiseren en dat het leuk is om hier samen aan te werken. Dat voelt goed!’
Volgens Eric moet tet morele besef er komen dat ons financiële kapitaal niet mag groeien ten koste van ons natuurlijke en menselijke kapitaal. 'De mens heeft de intelligentie om creatief te zijn. En we zijn de baas over deze aardbol. En een goede baas zorgt voor zijn kapitaal!'
Transitie, je kunt niet alles voorspellen
De beginperiode van de RES, anderhalf jaar geleden, heeft Eric als pittig ervaren. ‘Keihard rennen om binnen een absurd korte tijd iets voor elkaar te krijgen. Als ik de tijdlijnen terugkijk, bizar. Het was ook rommelig. We wilden iedereen op gelijke vlieghoogte krijgen. Dat lukt niet en kan ook niet, dat realiseer ik me nu als ik terugkijk. Maar door dit streven vliegen we inmiddels wel in hetzelfde luchtruim en weten we van elkaar waar we vliegen. En ook waar we naartoe vliegen. Dit is transitie pur sang. Je kunt niet alles voorspellen. Er is geen blauwdruk of één juiste methodiek.’
Belangen bij elkaar brengen
In dit project komen veel belangen en overtuigingen bij elkaar. 'Alle belangen samenbrengen tot een gezamenlijk resultaat, dat is wat mij drijft. Iedereen is hierbij nodig. Ik bepaal niet de afslag of de stap, ik begeleid en faciliteer. Uitzoomen en erboven hangen om te kijken of we een stap vooruit hebben gemaakt en wat een volgende stap is richting de stip op de horizon. Dat is cruciaal.’
Het gaat om samenwerken in een vorm die bij ons past
‘Hoe ik me voel als ik uitzoom? Goed. We hebben echt stappen vooruit gezet. Er is nog wel veel te doen richting RES 1.0 en daarna. Plannen moeten concreter worden en vragen daarmee een nauwkeuriger proces. Partijen moeten samenwerken om deze stevige opgave voor elkaar te krijgen. Elkaar horen, begrijpen en vervolgens accepteren dat bepaalde zaken gaan gebeuren voor een groter belang dan een eigen belang is heel belangrijk. We hebben een basis gelegd en dit zal zich de komende jaren verder ontwikkelen tot een vorm die goed past bij de regio en het realiseren van de opgave. Vanuit dat vertrekpunt kunnen we samen verder bouwen. Grote en kleine stappen zijn net zoals privė ook hier belangrijk.'