Wat is EIRES?
EIRES doet onderzoek aan systemen voor materialen, processen en technieken om energie duurzamer te maken. Door nieuwe manieren te vinden om energie om te zetten en op te slaan, dragen we bij aan de grote uitdaging genaamd de energietransitie.
Hoe is EIRES ontstaan?
Binnen de TU/e zijn er veel mensen bezig met onderzoek naar energieopslag, vanuit verschillende disciplines, om de grote uitdagingen op het gebied van mens en ruimte aan te gaan. Wij zagen hier een uitgelezen kans om al deze onderzoeken op een betere en efficiëntere manier te organiseren. Door de mensen en onderzoeken samen te brengen en te coördineren, bundelen we onze kennis om vanuit meerdere disciplines naar oplossingen te zoeken.
Waarom is samenwerken zo belangrijk?
Doordat onderzoekers zo gefocust zijn op hun eigen werk, zien ze soms niet meer wat er om hun heen gebeurt. Zo kan iemand vastlopen op een onderdeel binnen zijn of haar onderzoek, terwijl binnen een andere faculteit een soortgelijk onderzoek loopt. Door met elkaar te praten over waar je mee bezig bent of waar je tegenaan loopt, kom je sneller tot nieuwe inzichten en ideeën. Zo ontstaat er synergie.
Hoe faciliteren jullie in deze samenwerking?
We stimuleren het delen van kennis, door onder andere het organiseren van lunchlezingen en presentaties van externe experts. Iedereen kan hieraan deelnemen, om verhalen aan te horen en deel te nemen aan het gesprek. We vinden het belangrijk om inclusief te zijn en samenwerkingen aan te gaan met mensen van de TU/e, Avans en Fontys, maar ook met de rest van de wereld.
Waar zijn jullie nu concreet mee bezig?
Binnen EIRES zijn we met meerdere onderzoeken bezig. Zo onderzoeken we bijvoorbeeld de mogelijkheid om energie op te slaan in fijn ijzerpoeder: ‘Metal Fuels’. Bij verbranding van het poeder komt heel veel warmte vrij, maar geen CO2. Het verbrande poeder kan met behulp van hernieuwbare energie weer worden omgezet naar ijzerpoeder dat klaar is voor een volgende ronde. Tegelijkertijd ontwikkelen we reactoren om bijvoorbeeld zonne- en windenergie om te zetten naar waterstof, met ons project ‘Dutch Electrolyzer’. En zo zijn er nog veel meer onderzoeken en uitdagingen waar wij ons dagelijks voor inzetten.
Wat is jullie belangrijkste bevinding, sinds jullie EIRES hebben opgestart?
Ondanks dat we zo’n jong instituut zijn, krijgen we enorm veel positieve reacties. Doordat mensen horen over EIRES, wordt hun interesse in Nederland gewekt. Zo zetten we onszelf op de kaart om samenwerkingen in de toekomst makkelijker te maken. Iedereen binnen ons instituut heeft grootse plannen voor de toekomst. We willen daarom graag nieuwe wetenschappers van over de hele wereld aantrekken, om vanuit verschillende expertises naar het onderwerp ‘energie’ te kijken.
Wat zijn jullie dromen of doelen voor de toekomst?
Marta: Als student moet je nadenken over wat je in de toekomst wil bereiken. Ik, als de dromer die ik ben, wilde de wereld veranderen. Ik geloofde zelf als student al dat ik met elektrochemie het verschil kon maken. Nu de energietransitie noodzakelijk is om onze wereld te behouden, krijg ik steeds meer het gevoel dat deze droom werkelijkheid kan worden. Want dat is het mooie… Als wetenschapper blijft het niet bij dromen, maar ga je op zoek naar manieren om deze werkelijkheid te maken. En ik geloof dat we alleen iets kunnen bereiken door samen te werken. En dat hoop ik voor EIRES: dat ik samen met dit instituut het verschil ga maken.
John: Ik was als kind altijd nieuwsgierig, een belangrijke eigenschap voor een wetenschapper. Nadat ik op televisie keek naar ‘Open University’ en leerde over een elektrolyse proces om chloor te maken, gebruikte ik mijn treintransformator om waterstof en chloorbleekmiddel te maken. Deze wetenschappelijke nieuwsgierigheid is kenmerkend voor iedereen binnen EIRES. Je ziet iets of komt iets tegen, en je WIL dit snappen. Uit pure intrinsieke motivatie. En lukt het niet om het te snappen? Dan is de kans groot dat iemand anders binnen EIRES je hierbij kan helpen. Sterker nog, we maken onze agenda’s vrij om elkaar te helpen en samen te werken.
Niels: Ik wil de wereld een betere plek maken. Dat doe ik door altijd door te vragen over het ‘waarom, waarom, waarom’. Ik wil de dingen om me heen begrijpen. Ik wil begrijpen hoe bubbels en poeders werken (want ja, daar draait het voor mij als werktuigbouwkundige allemaal om), door te voorspellen wat er gebeurt en te experimenteren. Dat vind ik het mooie van dit vak. Je voorspelt iets en modelleert het exact zoals jij het voor ogen ziet, maar dan blijkt het in de praktijk toch iets totaal anders te doen. En dan komt de leukste en belangrijkste vraag weer… Waarom?
Kijk hier voor meer informatie over EIRES.